Goed luisteren is toch mijn vak? Mijn talent? Zelfs nu ik tijdens het schrijven van een boek over erkenning, daar zó op gefocust ben, ging het laatst mis in mijn spreekkamer …

Erkenning van de emoties achter de hulpvraag heeft tijd nodig en laat zich niet in het keurslijf van een agenda stoppen.

U weet misschien dat een consult bij een huisarts gemiddeld 10 minuten zou mogen duren. Dat is telkens weer een grote uitdaging: luisteren, bevragen, lichamelijk onderzoek, uitleg formulieren voor vervolgonderzoek invullen, recept schrijven, nog meer uitleg… en dan op zo’n manier dat de patiënt zich gehoord en serieus genomen voelt. En dus was ik bij deze patiënt – in mijn stramien van efficiënt en tegelijkertijd medisch inhoudelijk bezig zijn – vriendelijk doch kordaat, maar helaas net iets te kort door de bocht.

Gelukkig gaf hij het aan. Hij had het gevoel dat hij naar buiten gewerkt werd en ik kon niet anders dan dit ruiterlijk toegeven. Nadat ik mijn excuses had gemaakt en had benoemd dat ik inderdaad door de tijdsdruk voorbij was gegaan aan zijn emoties, werd het voor ons beiden toch nog een bevredigend consult (in 14 minuten!).

Voor mij na 13 jaar ervaring als huisarts toch weer een leerpunt: erkenning van de emoties achter een hulpvraag heeft tijd nodig en laat zich niet in het keurslijf van een agenda stoppen.